Θα ξανάρθουμε

Προτείναμε τα μελανιασμένα στήθη μας

Στα ξωτικά των λεωφόρων

Ουρλιάξαμε από κατάνυξη

Δαιμονισμένοι

Στις τακτικές ολονύχτιες λατρείες μας

Εγώ κι οι φίλοι μου

Είχαμε τους θεούς με το μέρος μας

Τίποτα δε φαινόταν πως μπορούσε

Να σκορπίσει τα σκονισμένα μας στέμματα

Εγώ κι οι φίλοι μου

Ατρόμητοι βασιλιάδες των σκοταδιών

Μονάχα ο χρόνος απεδείχθη

Σταθερός κι ανελέητος εχθρός

Μας κατατρόπωσε

Τώρα μπορείτε ανέμελοι να ψιθυρίζετε

Τις νυσταγμένες μελωδίες σας

Στα σοκάκια που κληρονομήσατε

Μα θα ξανάρθουμε

Κι αλίμονό σας

Θα ξανάρθουμε

--------

Γιάννης Αγγελάκας, "Πώς τολμάς και νοσταλγείς τσόγλανε;"

Εκδ. Νέα Σύνορα - Α. Α. Λιβάνη